සරසවි බෞතිස්මය

සරසවිය තුල පලමු වසරේදී සිදුවන ක්‍රියාකාරකම් දෙකක් ඇත. එකක් නම් නේවාසික සිසුන් හා ජේශ්ටයන්ට හසුවන ඕනෑම කෙනෙකුට නමක් පැටවීමය. අනෙක් කරුන නම් පුලුවන් තරම් ඉක්මනින් ප්‍රෙමවන්තියක් හෝ ප්‍රෙමවන්තයෙක් සොයා ගැනීමය. පලමු වසර තුලදී දෙනු ලබන කාඩ් එක ඔහු මිය යන තුරම පාව්ච්චි කිරීම සරසවිය තුල නිතර සිදුවන්නකි.එසේ බෞතිස්ම ලැබූ කිහිප දෙනෙකුම මාද හදුනන්නේ ඔවුන්ගේ අන්වර්ත නාමයෙන් මිසක් නියම නමෙන් නොවේ. ඔවුන්ද සිටින්නේ තම නියම නම අමතක වූ කලක මෙනි.

එසේ නම් පැටවීම සරසවි බෞතිස්මය ලෙස හැදින්වේ. මෙසේ බෞතිස්ම කල පසු ඔවුන්ට තම නියම නම භාවිතය සපුරා තහනම් වේ. කවුරුන් ඇසුවද බෞතිස්ම කල නම විනා වෙනත් නමක් භාවිත කල නොහැක. සමහර කතිකාඡාර්ය්‍ය වරුන් පවා යොදා ගන්නේ එම නම්ය. අපටත් එවැනි නම් මතක තිබේ. ගැහැනු ගතියෙන් අවිදින සීනිබෝල කොල්ලෙකු වු නිශ්ශන්කට සුන්දරී ලෙස බෞතිස්මයක් ලැබීමත්, තවත් ගැහැනු ගමනකට හිමිකම් කී කොල්ලෙකුට න0ගා යන බෞතිස්මය ලැබීමත් එවන් උදාහරනයන් වේ.

තවත් උදාහරණ ලෙස අන්නාසියා, ඉබ්බා, ඉස්සා, ඩබල් වැනි නම්ද එ අතර වේ. එ මම දන්නා හදුනන කිහිප දෙනෙකු පමනි. රැකියාවත් සමග උසස් අධ්‍යාපනය ලැබූ මා හට සරසවිය තුල ගත කිරීමට තිබුනු කාලය ඉතාමත් අල්ප විය. එහෙත් අදටත් මා ඒ ගැන පසුතැවිලි වෙමි. සරසවිය යනු සැබැවින්ම සුන්දර මතකයන් ගොන්නක තෝ තැන්නකි. සිව් අවුරුද්දක කාලය නිම කර පිටතට පැමිනි පසු සරසවි දිවිය කෙතරම් මනහර කාලයක්දැයි සිතේ.